')} Genealogie van Theunis ten Cate uit Almelo
Jan de Nijs
Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

tr.
met

Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Hendrica Berendina Leijding
Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

tr.
met

Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Johannes Hendrik van der Wel
Johannes Hendrik van der Wel,
geb. circa 1865,
ovl. voor 1907.

tr. voor 1907
met

Anna Maria de Nijs, dr. van Jan de Nijs en Hendrica Berendina Leijding,
geb. te Zijpe [ze] in 1870,
tr. (2)
met Gijsbertus Berghuis. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Leonard Antonij Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Leonard Antonij Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Margaretha Helena van Doorn, dr. van Barthold Assuerus van Doorn en Johanna Hendrika Huijnink,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Dossier:

Margaretha Helena van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Margaretha Helena van Doorn,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Leonard Antonij Springer, zn. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Barthold Assuerus van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Barthold Assuerus van Doorn.

tr.
met

Johanna Hendrika Huijnink.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Johanna Hendrika Huijnink
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Johanna Hendrika Huijnink.

tr.
met

Barthold Assuerus van Doorn.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Carel Christiaan Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Carel Christiaan Uittenbogaard,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936.

tr. (1) te Dordrecht [zh] op 10 mrt 1881 (akte nr. 35)
met

Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg, dr. van Matthijs Van de Weg en Johanna Wilhelmina Keeman,
geb. te Dordrecht [zh] in 1858,
ovl. voor 1892.

tr. (2) te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Magdalena Petronella Femmina Springer, dr. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Magdalena Petronella Femmina Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Magdalena Petronella Femmina Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.

tr. te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Carel Christiaan Uittenbogaard, zn. van Hendericus Matthias Uittenbogaard (administrateur) en Wimpje de Boer,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936,
tr. (1)
met Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Hendericus Matthias Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

tr.
met

Wimpje de Boer.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Wimpje de Boer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Wimpje de Boer.

tr.
met

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Leena de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate

Leena de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 4 feb 1757 door Ds. Jacobus Tijken (GA A'dam: dl 111 fol. 188v) (getuigen: Leendert d' Leeu en Janneken d' Leeu).

Davit de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate

Davit de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 12 jan 1766 door Ds. Herman Hubert (GA A'dam: dl 111 fol. 344v) (getuigen: Andries Simons en Trijntje van Eijk).

Joannes Faanhof
Joannes Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 26 mei 1796 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 35v nr. 9) (getuigen: Joannes Christophorus Grondeling en Agnes Hille).

Franciscus Faanhof
Franciscus Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 6 mei 1798 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 42 nr. 3) (getuigen: Franciscus Kortman en Maria Catharina Kortman).

Mathijs Faanhof
Mathijs Faanhof (Vaanhoff),
ged. te Amsterdam [nh] RKK De Star op 14 mei 1794 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 29 nr. 2) (getuigen: Matheus Krielcamp en Gertrudis Hille).

Anna Gertrudis Antonia Faanhof
Anna Gertrudis Antonia Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 5 sep 1802 de ouders worden vermeld als Hermanus Faanhof en Elisabetha [sic!] Butteling (GA A'dam: 340 fol. 57 nr. 7) (getuigen: Antonius Bonte en Anna Gertrudis Hildekamp).

Joannes Bernardus Swart
Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 18 mrt 1790 (GA A'dam: 345 fol. 89v nr. 10) (getuigen: Jo'es Bern'dus Swart en Anna Cath'a Swart).

Joannes Bernardus Swart
Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 5 feb 1791 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 92v nr. 7) (getuigen: Jo'es Bernardus Swart en Cath'a Swart).

Gerhardus Joannes Swart
Gerhardus Joannes Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 24 sep 1794 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 105 nr. 13) (getuigen: Gerardus van Cleef en Catharina Willeke).

')} Genealogie van Theunis ten Cate uit Almelo

Jan de Nijs
Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

tr.
met

Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Hendrica Berendina Leijding
Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

tr.
met

Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Johannes Hendrik van der Wel
Johannes Hendrik van der Wel,
geb. circa 1865,
ovl. voor 1907.

tr. voor 1907
met

Anna Maria de Nijs, dr. van Jan de Nijs en Hendrica Berendina Leijding,
geb. te Zijpe [ze] in 1870,
tr. (2)
met Gijsbertus Berghuis. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Leonard Antonij Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Leonard Antonij Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Margaretha Helena van Doorn, dr. van Barthold Assuerus van Doorn en Johanna Hendrika Huijnink,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Dossier:

Margaretha Helena van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Margaretha Helena van Doorn,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Leonard Antonij Springer, zn. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Barthold Assuerus van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Barthold Assuerus van Doorn.

tr.
met

Johanna Hendrika Huijnink.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Johanna Hendrika Huijnink
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Johanna Hendrika Huijnink.

tr.
met

Barthold Assuerus van Doorn.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Carel Christiaan Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Carel Christiaan Uittenbogaard,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936.

tr. (1) te Dordrecht [zh] op 10 mrt 1881 (akte nr. 35)
met

Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg, dr. van Matthijs Van de Weg en Johanna Wilhelmina Keeman,
geb. te Dordrecht [zh] in 1858,
ovl. voor 1892.

tr. (2) te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Magdalena Petronella Femmina Springer, dr. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Magdalena Petronella Femmina Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Magdalena Petronella Femmina Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.

tr. te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Carel Christiaan Uittenbogaard, zn. van Hendericus Matthias Uittenbogaard (administrateur) en Wimpje de Boer,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936,
tr. (1)
met Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Hendericus Matthias Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

tr.
met

Wimpje de Boer.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Wimpje de Boer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Wimpje de Boer.

tr.
met

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Leena de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Leena de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 4 feb 1757 door Ds. Jacobus Tijken (GA A'dam: dl 111 fol. 188v) (getuigen: Leendert d' Leeu en Janneken d' Leeu).

Davit de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Davit de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 12 jan 1766 door Ds. Herman Hubert (GA A'dam: dl 111 fol. 344v) (getuigen: Andries Simons en Trijntje van Eijk).

Joannes Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 26 mei 1796 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 35v nr. 9) (getuigen: Joannes Christophorus Grondeling en Agnes Hille).

Franciscus Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Franciscus Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 6 mei 1798 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 42 nr. 3) (getuigen: Franciscus Kortman en Maria Catharina Kortman).

Mathijs Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Mathijs Faanhof (Vaanhoff),
ged. te Amsterdam [nh] RKK De Star op 14 mei 1794 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 29 nr. 2) (getuigen: Matheus Krielcamp en Gertrudis Hille).

Anna Gertrudis Antonia Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Anna Gertrudis Antonia Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 5 sep 1802 de ouders worden vermeld als Hermanus Faanhof en Elisabetha [sic!] Butteling (GA A'dam: 340 fol. 57 nr. 7) (getuigen: Antonius Bonte en Anna Gertrudis Hildekamp).

Joannes Bernardus Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 18 mrt 1790 (GA A'dam: 345 fol. 89v nr. 10) (getuigen: Jo'es Bern'dus Swart en Anna Cath'a Swart).

Joannes Bernardus Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 5 feb 1791 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 92v nr. 7) (getuigen: Jo'es Bernardus Swart en Cath'a Swart).

Gerhardus Joannes Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Gerhardus Joannes Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 24 sep 1794 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 105 nr. 13) (getuigen: Gerardus van Cleef en Catharina Willeke).

')} Genealogie van Theunis ten Cate uit Almelo

Jan de Nijs
Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

tr.
met

Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Hendrica Berendina Leijding
Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

tr.
met

Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Johannes Hendrik van der Wel
Johannes Hendrik van der Wel,
geb. circa 1865,
ovl. voor 1907.

tr. voor 1907
met

Anna Maria de Nijs, dr. van Jan de Nijs en Hendrica Berendina Leijding,
geb. te Zijpe [ze] in 1870,
tr. (2)
met Gijsbertus Berghuis. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Leonard Antonij Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Leonard Antonij Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Margaretha Helena van Doorn, dr. van Barthold Assuerus van Doorn en Johanna Hendrika Huijnink,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Dossier:

Margaretha Helena van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Margaretha Helena van Doorn,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Leonard Antonij Springer, zn. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Barthold Assuerus van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Barthold Assuerus van Doorn.

tr.
met

Johanna Hendrika Huijnink.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Johanna Hendrika Huijnink
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Johanna Hendrika Huijnink.

tr.
met

Barthold Assuerus van Doorn.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Carel Christiaan Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Carel Christiaan Uittenbogaard,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936.

tr. (1) te Dordrecht [zh] op 10 mrt 1881 (akte nr. 35)
met

Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg, dr. van Matthijs Van de Weg en Johanna Wilhelmina Keeman,
geb. te Dordrecht [zh] in 1858,
ovl. voor 1892.

tr. (2) te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Magdalena Petronella Femmina Springer, dr. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Magdalena Petronella Femmina Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Magdalena Petronella Femmina Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.

tr. te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Carel Christiaan Uittenbogaard, zn. van Hendericus Matthias Uittenbogaard (administrateur) en Wimpje de Boer,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936,
tr. (1)
met Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Hendericus Matthias Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

tr.
met

Wimpje de Boer.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Wimpje de Boer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Wimpje de Boer.

tr.
met

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Leena de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Leena de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 4 feb 1757 door Ds. Jacobus Tijken (GA A'dam: dl 111 fol. 188v) (getuigen: Leendert d' Leeu en Janneken d' Leeu).

Davit de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Davit de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 12 jan 1766 door Ds. Herman Hubert (GA A'dam: dl 111 fol. 344v) (getuigen: Andries Simons en Trijntje van Eijk).

Joannes Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 26 mei 1796 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 35v nr. 9) (getuigen: Joannes Christophorus Grondeling en Agnes Hille).

Franciscus Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Franciscus Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 6 mei 1798 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 42 nr. 3) (getuigen: Franciscus Kortman en Maria Catharina Kortman).

Mathijs Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Mathijs Faanhof (Vaanhoff),
ged. te Amsterdam [nh] RKK De Star op 14 mei 1794 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 29 nr. 2) (getuigen: Matheus Krielcamp en Gertrudis Hille).

Anna Gertrudis Antonia Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Anna Gertrudis Antonia Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 5 sep 1802 de ouders worden vermeld als Hermanus Faanhof en Elisabetha [sic!] Butteling (GA A'dam: 340 fol. 57 nr. 7) (getuigen: Antonius Bonte en Anna Gertrudis Hildekamp).

Joannes Bernardus Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 18 mrt 1790 (GA A'dam: 345 fol. 89v nr. 10) (getuigen: Jo'es Bern'dus Swart en Anna Cath'a Swart).

Joannes Bernardus Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 5 feb 1791 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 92v nr. 7) (getuigen: Jo'es Bernardus Swart en Cath'a Swart).

Gerhardus Joannes Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Gerhardus Joannes Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 24 sep 1794 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 105 nr. 13) (getuigen: Gerardus van Cleef en Catharina Willeke).

')} Genealogie van Theunis ten Cate uit Almelo

Jan de Nijs
Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

tr.
met

Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Hendrica Berendina Leijding
Hendrica Berendina Leijding,
geb. circa 1840.

tr.
met

Jan de Nijs,
geb. circa 1835.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna*1870     2 0 

Johannes Hendrik van der Wel
Johannes Hendrik van der Wel,
geb. circa 1865,
ovl. voor 1907.

tr. voor 1907
met

Anna Maria de Nijs, dr. van Jan de Nijs en Hendrica Berendina Leijding,
geb. te Zijpe [ze] in 1870,
tr. (2)
met Gijsbertus Berghuis. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Leonard Antonij Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Leonard Antonij Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Margaretha Helena van Doorn, dr. van Barthold Assuerus van Doorn en Johanna Hendrika Huijnink,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Dossier:

Margaretha Helena van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Margaretha Helena van Doorn,
geb. te Amsterdam [nh] in 1861,
ovl. te Haarlem [nh] op 6 jun 1936.

tr. te Nieuwer Amstel [nh] op 17 sep 1891 (akte nr. 156)
met

Leonard Antonij Springer, zn. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 24 jan 1855,
tuinarchitect en dendroloog,
ovl. te Haarlem [nh] op 28 sep 1940.

Opmerkingen Leonard Antonij Springer.
Uit; WikipediA Ned. sept 2006:.
SPRINGER, Leonard Antonij (1855-1940).
Springer, Leonard Antonij , tuinarchitect en dendroloog (Amsterdam 24-1- 1855 - Haarlem 28-9- 1940 ). Zoon van Cornelis Springer, kunstschilder, en Geertruij ten Cate. Gehuwd op 17-9-1891 met Margaretha Helena van Doorn. Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.
Leonard Springer groeide op in een kunstzinnig milieu. Hij was het zesde kind van de als zodanig ook nu bekend gebleven romantisch-realistische kunstschilder in oudhollandse stijl Cornelis Springer; van hem en van zijn ooms leerde Leonard tekenen en schilderen. Vanaf zijn tiende jaar bezocht hij het particuliere onderwijsinstituut van H.G. Roodhuijzen in Amsterdam. Tijdens wandelingen in de vrije natuur verzamelde hij planten, en met kinderlijke nieuwsgierigheid volgde hij de uitbreiding van het Vondelpark. Dit bracht hem waarschijnlijk op de gedachte zich in de tuinkunst te bekwamen. De bosbouw had eigenlijk zijn voorkeur, maar er bleek voor hem geen opleiding in die richting mogelijk. Hij volgde van 1871 tot 1874 een theoretische en praktische tuinbouwopleiding bij de Koninklijke Nederlandsche Tuinbouw-Maatschappij 'Linnaeus' in de Watergraafsmeer.
In 1875 trad hij in dienst van de firma Halverhout ∓mp; Co, een bloemen- en plantenkwekerij, gevestigd op 'Amstelrust' bij Amsterdam. Voor deze firma ontwierp hij o.a. grachtenhuis- en villatuinen. Na uitgebreide zelfstudie en korte studiereizen naar omringende landen vertrok hij in februari 1878 naar Parijs, in de verwachting daar een bestaan te vinden als tuinarchitect. Een paar maanden later keerde hij echter onverrichter zake huiswaarts. Hij begon toen als zelfstandig tuinkunstenaar ontwerpen te maken voor diverse opdrachtgevers. In 1880 won hij een openbare prijsvraag van de stad Arnhem, wat leidde tot de aanleg van een park op de gedempte Janssingel. In zijn beginjaren schreef Springer vaak in op dergelijke prijsvragen, die door gemeentebesturen en comités van tuinbouwtentoonstellingen werden georganiseerd. Op deze wijze deed hij ervaring op, verwierf bekendheid en wist aantrekkelijke opdrachten te verkrijgen. Onder meer werden Springers ontwerpen voor de Nieuwe Oosterbegraafplaats (1889) en het Oosterpark (1891) te Amsterdam bekroond en uitgevoerd. Al eerder had hij een opdracht ontvangen voor een groot park te Deventer, het Rijsterborgherpark (1887). Onder zijn opdrachtgevers bevonden zich ook veel particulieren. In dit tijdperk voerde de 'gemengde stijl' - een combinatie van landschappelijke en geometrische tuinstijlen - in Springers ontwerpen de boventoon, terwijl de kleinere tuinen in een sjabloonachtige landschapstijl werden uitgevoerd. In 1888 verhuisde hij met zijn ouders naar Hilversum, voor welke gemeente hij een jaar later de Nieuwe Begraafplaats ontwierp.
Na zijn huwelijk in 1891 vestigde Springer zich in Haarlem. Inmiddels waren de tijden aanmerkelijk slechter geworden, waardoor hij in 1897 - zonder zijn beroep van zelfstandig tuinarchitect op te geven - een betrekking aanvaardde als leraar tuinkunst aan de Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningen. De tuin en het arboretum bij die school werden in 1897 volgens Springers plan aangelegd. In deze periode ontwikkelden zijn ontwerpen zich meer in functionele richting - de romantische stemmingsbeelden, zoals kunstmatig gemaakte heuveltjes, ruïnes en rotspartijen, raakten in onbruik. Het leraarschap om den brode schonk hem geen voldoening; in de lente van 1900 keerde hij in Haarlem terug. Het gemeentebestuur van die stad vond hem bereid adviseur te worden voor de Hout en de Plantsoenen, als opvolger van L.P. Zocher. Spoedig diende hij een plan in tot herziening van de Haarlemmerhout, waarin hij voorstelde veel oude bomen te kappen, hetgeen een storm van protest deed opsteken. Dit heeft Springer, die ongetwijfeld eerlijke bedoelingen had, in hoge mate gegriefd. Ten slotte werd zijn reorganisatieplan toch grotendeels verwezenlijkt, en op langere termijn profiteerde hij zelfs van de publiciteit die door de oppositie was ontstaan. Verscheidene andere gemeenten, zoals Alkmaar, Bloemendaal en Deventer, benoemden hem eveneens tot hun adviseur. Bovendien kreeg hij steeds meer opdrachten voor ontwerp of herziening van parken en tuinen voor talrijke openbare en particuliere doeleinden.
Bij zijn reorganisatieplannen heeft Springer zich altijd veel moeite getroost historisch verantwoorde ontwerpen te maken. Zijn ontwerpen, die na 1900 steeds meer rechtlijnigheid vertoonden, werden in geheel Nederland uitgevoerd, het merendeel in Noord-Holland en Twente. Een van zijn bekendste scheppingen is nog steeds 'Thijsse's Hof' (1925), een instructieve heemtuin te Bloemendaal. Meestal werd Springer ook de uitvoering van zijn ontwerpen opgedragen. Door zijn verbazingwekkende energie en werklust kon hij volstaan met weinig personeel. Van 1906 tot 1924 heeft zijn neef Gerard Bleeker hem als tekenaar-opzichter ter zijde gestaan. Na wrijvingen trad Springer in 1920 af als adviseur van de gemeente Haarlem, en in de jaren hierna werd ook zijn orderportefeuille gaandeweg dunner.
Tijdens zijn loopbaan heeft Springer altijd aan zijn principe vastgehouden dat een tuinarchitect een geheel zelfstandige plaats moet innemen ten opzichte van leveranciers van plantgoed. Om dat doel na te streven richtte hij in 1922 met enige medestanders de Bond van Nederlandsche Tuinarchitecten op, waarvan hij bestuurslid was. Zijn leven lang heeft Springer een buitengewone belangstelling voor bomen en heesters behouden; hij was vermaard om zijn kennis van houtige gewassen. In 1936 schonk hij het dendrologisch herbarium, dat hij jarenlang met zorg had opgebouwd, aan de Landbouwhoogeschool te Wageningen. Bovendien was hij in 1924 medeoprichter, voorzitter en sedert 1928 erelid van de Nederlandsche Dendrologische Vereeniging. Daarnaast is hij verscheidene jaren bestuurslid en bibliothecaris van de (Koninklijke) Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde geweest en gedurende 44 jaar lid van de Groote Kerkeraad van de doopsgezinde gemeente in Haarlem.
Naast al deze werkzaamheden vond hij nog de tijd een zeer groot aantal artikelen te schrijven voor allerlei tijdschriften en vakbladen, meestal over tuinkunstgeschiedenis en dendrologie. In talrijke ingezonden stukken gaf Springer, die zenuwachtig, kritisch en snel geërgerd was, met een vlijmscherpe pen zijn mening over de kennis en visie van anderen, waardoor hij veel vijanden gemaakt heeft. Springer, die aan ten minste 900 tuinprojecten gewerkt heeft, wordt algemeen beschouwd als de nestor van de Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw.
A: Collectie-Springer (boeken, tekeningen etc. tuinarchitectuur betreffende) in de Centrale Bibliotheek en dendrologisch herbarium en vruchten- en zadencollectie bij Vakgroep plantentaxonomie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen.
P: De Haarlemmer Hout van 1583-1896 (Haarlem, 1896); Bibliographisch overzicht van geschriften, boek- en plaatwerken op het gebied der tuinkunst (Wageningen, 1936); Onze Nederlandsche Tuinen (Haarlem, 1937).
L: Behalve herdenkingsartikelen in Onze Tuinen, 23-1-1925; Handelsblad voor den Tuinbouw, 14-4-1933; NRC , 5-12-1933 av.; Weekblad voor de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde , 8-2-1941; Algemeen Handelsblad, 1-10-1940 ocht.
J. Jeswiet, 'Leonard A. Springer', in Haerlem. Jaarboek 1940 , 26-32; Cornélie M. Cremers, 'Leonard A. Springer 1855-1940', in Groen 33 (1977) 4 (,) 113-129; Leonard A. Springer. Beschrijving en documentatie van zijn beroepspraktijk (met biografie, overzicht van werken en literatuur) samengest. door de Vakgroep landschapsarchitectuur lh Wageningen (Wageningen, 1982); Bonica Zijlstra, 'Leonard A. Springer', in Nederlandse Tuinarchitectuur 1850-1940 (Amsterdam, 1986). Bevat chronologische lijst van werken voor particulieren.
A.W.J. de Jonge.
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 3 (Den Haag 1989).
Laatst gewijzigd op 05-09-2003.
***.
Leonard Antonij Springer, legde voor de Almelose textielfabrikant Johannes ten Cate en zijn vrouw Johanna Jacoba  - Kortenbout van der Sluijs het park rond het Bellinckhof aan. Via zijn moeder Geertruid ten Cate is hij verwant aan deze Almelose familie Ten Cate: http://home.hetnet.nl/~jf-holtmann/bellinckhof.
Aan bekende tuin- en landschapsarchitect Leonard A. Springer werd verzocht een ontwerp voor het omringende park te maken. Het uitgangspunt van zijn ontwerp was dat het huis en de omringende park één geheel moesten vormen. Om dit te bereiken ontwierp hij achter het huis een hierbij aansluitende geometrische tuin met rozenperken en loodrecht op het huis aanlopende paden. Verder verwijderd van het huis werd, hierbij gebruik makend van aanwezige natuurlijke elementen, voor een landschappelijke aanleg gekozen met slingerende paden, boomgroepen en waterpartijen. Ook de uitbreiding van het park in 1926 was van de hand van Springer. De keuze voor Springer als landschapsarchitect had als plezierige bijkomstigheid dat deze goed bevriend was met de architect Karel Muller. Vermoedelijk speelde hun beider verwantschap met de familie Gelderman uit Oldenzaal hierbij een grote rol, het maatschappelijke kringetje was destijds beperkt en zo ontmoette je elkaar als vanzelf wel eens. Deze relatie bood de gelegenheid tot een samenwerking die kon leiden tot optimale omstandigheden om de beide ontwerpen op elkaar af te stemmen. Ook op andere plaatsen in Twente had dit reeds tot fraaie resultaten geleid. Diverse ontwerpen van Karel Muller werden omgeven door parkontwerpen van Springer.
Hoewel de parkaanleg van de Bellinckhof in de loop der jaren sterk vereenvoudigd is, de rozenperken met de omringende paden werden vervangen door gazon, blijft het park nog steeds een fraai geheel vormen met het huis. Het valt te hopen dat alle moeite en inspanning van de huidige bewoner er toe zal leiden dat de Bellinckhof nog tot in lengte van dagen haar glans zal blijven behouden.
foto1.jpg%50/GDPim$]foto2.jpg%50/GDPim$]foto3.jpg%50/GDPim$]fadv1.jpg%50/GDPim$]fadv2.jpg%50/GDPim$].
Opmerkingen Leonard Antonij Springer en Margaretha Helena van Doorn
Uit dit huwelijk werden 2 dochters geboren.

Barthold Assuerus van Doorn
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Barthold Assuerus van Doorn.

tr.
met

Johanna Hendrika Huijnink.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Johanna Hendrika Huijnink
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Johanna Hendrika Huijnink.

tr.
met

Barthold Assuerus van Doorn.

Uit dit huwelijk één dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Margaretha*1861  †1936  751 0 

Carel Christiaan Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Carel Christiaan Uittenbogaard,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936.

tr. (1) te Dordrecht [zh] op 10 mrt 1881 (akte nr. 35)
met

Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg, dr. van Matthijs Van de Weg en Johanna Wilhelmina Keeman,
geb. te Dordrecht [zh] in 1858,
ovl. voor 1892.

tr. (2) te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Magdalena Petronella Femmina Springer, dr. van Cornelis Springer REK (kunstschilder) en Geertruij ten Cate,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Magdalena Petronella Femmina Springer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Magdalena Petronella Femmina Springer,
geb. te Amsterdam [nh] op 9 apr 1856,
DG,
ovl. te Dordrecht [zh] op 9 nov 1928.

tr. te Hilversum [nh] op 13 okt 1891 (akte nr. 74) (Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard 13 okt 1891)
met

Carel Christiaan Uittenbogaard, zn. van Hendericus Matthias Uittenbogaard (administrateur) en Wimpje de Boer,
geb. te Dordrecht [zh] op 27 sep 1855,
agent in assurantien,
ovl. te Scheveningen [zh] op 4 mrt 1936,
tr. (1)
met Margaretha Carolina Wilhelmina van de Weg. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Bronnen:
GL0001.Huwelijksakte Carel Christiaan Uittenbogaard (GL0001), Type: Genlias, Archiefnaam: Noord-Hollands Archief, Deel/Akte: 74, Inventarisnr.: 55, Plaats van akte: Hilversum [nh], Aktedatum: 13 okt 1891

Hendericus Matthias Uittenbogaard
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

tr.
met

Wimpje de Boer.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Wimpje de Boer
in
Parenteel van Theunis ten Cate.

Wimpje de Boer.

tr.
met

Hendericus Matthias Uittenbogaard,
administrateur.

Uit dit huwelijk één zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Carel*1855  †1936  802 0 

Leena de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Leena de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 4 feb 1757 door Ds. Jacobus Tijken (GA A'dam: dl 111 fol. 188v) (getuigen: Leendert d' Leeu en Janneken d' Leeu).

Davit de Bruijn
in
Kwartierstaat van Hendrik Herman ten Cate
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Davit de Bruijn,
ged. te Amsterdam [nh] Westerkerk op 12 jan 1766 door Ds. Herman Hubert (GA A'dam: dl 111 fol. 344v) (getuigen: Andries Simons en Trijntje van Eijk).

Joannes Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 26 mei 1796 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 35v nr. 9) (getuigen: Joannes Christophorus Grondeling en Agnes Hille).

Franciscus Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Franciscus Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 6 mei 1798 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 42 nr. 3) (getuigen: Franciscus Kortman en Maria Catharina Kortman).

Mathijs Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Mathijs Faanhof (Vaanhoff),
ged. te Amsterdam [nh] RKK De Star op 14 mei 1794 door Josephus Cuijpers (GA A'dam: 340 fol. 29 nr. 2) (getuigen: Matheus Krielcamp en Gertrudis Hille).

Anna Gertrudis Antonia Faanhof
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Anna Gertrudis Antonia Faanhof,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK De Star op 5 sep 1802 de ouders worden vermeld als Hermanus Faanhof en Elisabetha [sic!] Butteling (GA A'dam: 340 fol. 57 nr. 7) (getuigen: Antonius Bonte en Anna Gertrudis Hildekamp).

Joannes Bernardus Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 18 mrt 1790 (GA A'dam: 345 fol. 89v nr. 10) (getuigen: Jo'es Bern'dus Swart en Anna Cath'a Swart).

Joannes Bernardus Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Joannes Bernardus Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 5 feb 1791 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 92v nr. 7) (getuigen: Jo'es Bernardus Swart en Cath'a Swart).

Gerhardus Joannes Swart
in
Kwartierstaat van Herman Christiaan Antonius (Hans) ten Cate

Gerhardus Joannes Swart,
ged. RK te Amsterdam [nh] RKK "De Lely" op 24 sep 1794 door Hermanus Franciscus ten Hulscher (GA A'dam: 345 fol. 105 nr. 13) (getuigen: Gerardus van Cleef en Catharina Willeke).